Leszcz (Abramis brama)
Karpiowate (Cyprinidae)
Woda: rzeka, ujście, jezioro, staw
- Pospolita, przydenna ryba stadna
- Samiec z silną wysypką godową
- W wodach płynących gatunek przewodni krainy leszcza
Budowa zewnętrzna
Silnie wygrzbiecone, bocznie równie silnie ścieśnione ciało o tępym pysku i prawie dolnie ustawionym otworze gębowym. Średnica oka mniejsza od długości pyska. Łuski duże. 50-57 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 12, a odbytowa z 26-31 promieniami. Płetwy piersiowe sięgają do nasady płetw brzusznych. Zęby gardłowe jednorzędowe, 5-5. Grzbiet w kolorze od ołowianego do czarniawego, zazwyczaj zielonawo połyskujący. Boki jaśniejsze, metalicznie lśniące. Brzuch białawy o perłowym połysku. U starszych osobników jest on zwykle złocisty. Płetwy nieparzyste ciemnoszare; parzyste jasnoszare. Przeciętnie osiąga 50 cm długości, maksymalnie 80 cm.
Występowanie
W dużych, żyznych jeziorach i wolno płynących rzekach (kraina leszcza) na północ od Pirenejów i Alp. Od Irlandii i Anglii (nie występuje w północnej Szkocji i Kornwalii), przez Europę Zachodnią i Środkową, w południowej Norwegii, Szwecji i Finlandii. aż do Uralu. Tworzy dwa podgatunki: Abramis brama danubii (basen Dunaju) i Abramis brama orientalis.
Tryb życia
Młode ryby żyją w małych stadkach, w przybrzeżnej strefie wody. Starsze w jej głębszych rejonach, skąd wraz z nastaniem ciemności ciągną w poszukiwaniu pokarmu na przybrzeżne płycizny (głęboko penetrują muł, pozostawiając charakterystyczne ślady żerowania). Tarło - od maja do czerwca. W tym okresie u samców występuje silna wysypka tarłowa. Stado tarłowe wyszukuje płytkie, silnie porośnięte roślinnością miejsce w strefie brzegowej. Żółtawa ikra o średnicy 1,5 mm przykleja się do wodnych roślin. Okres wylęgania trwa od 3 do 12 dni. Dojrzałość płciową uzyskuje w 3-4 roku życia.
Odżywianie
Leszcz jest rybą związaną z dennym środowiskiem wodnym, żywi się zwierzętami zamieszkującymi osady denne. Dzięki właściwościom swojego aparatu gębowego jest w stanie zasysać muł, a następnie wypluwać go i wyszukiwać cząstki pokarmu, np. niedoceniane przez wielu wędkarzy ochotki.
Ciekawostki
Inne, czasami całkowicie zapomniane nazwy leszcza to... glapa, kleszcz oraz laskura.
Wędkarstwo - Leszcz
Wymiar ochronny: 25 cm lub brak wymiaru i wyjątkowo w wodach morskich obowiązuje 40 cm
Okres ochronny: brak okresu ochronnego
Dobowy limit połowu: 10 szt. i/lub 10 kg
Normy medalowe:
brąz: 2.5 kg / srebro: 3 kg / złoto: 4 kg
Rekord Polski: 7.41 kg, 73 cm
Leszcz rośnie do 80 cm długości i bardzo rzadko przekracza 6 kg masy ciała. Uznany rekord świata (gravel pit Ferry Lagoon, United Kingdom) leszcza złowionego na wędkę wynosi 10,32 kg ( 22 lb 12 oz ); 86 cm. Największy znany leszcz złowiony inną metodą niż wędka ważył 11,5 kg (Finland, 1912). Krążą mity o leszczu 16,40 kg w Wielkiej Brytanii.
Rada wędkarska
Leszcza najlepiej jest łowić na spławik (możemy tu zaobserwować charakterystyczne brania polegające na wykładaniu spławika na bok) oraz z gruntu (lekki feeder) używając jako przynęty białych i czerwonych robaków, pinki lub ciasta, pęczaku, kukurydzy, ziemniaków. Coraz częściej stosuje się też pellet i niewielkie kulki proteinowe (smaki mięsne, robaków, rosówki). Leszcz najlepiej bierze od lipca do września. O okazy 5 kg i większe jest bardzo trudno, sztuki 2-3 kilogramowe uznaje się już za naprawdę ładne. Mięso leszcza jest wprawdzie ościste, ale smaczne. Złowione ryby, zwłaszcza te największe, dojrzałe i gotowe do rozrodu najlepiej oczywiście jest wypuścić.
