Majestatyczne liny

LIN (tinca tinca) to ostrożny, bardzo płochliwy samotnik, trzymający się w ciągu dnia w pobliżu dna, przejawiający zwiększoną aktywność po zapadnięciu ciemności. Tarło od maja do lipca, przy temperaturze wody od 19 do 20°C. Z chwilą zbliżania się pory tarła dojrzałe do rozrodu osobniki zaczynają grupować się w stada. Tarło jest rozciągnięte w czasie i trwa zazwyczaj od 1,5 do 2 miesięcy. Ikra składana jest porcjami w odstępach ok. 2 tygodni. Liczba jaj, zależnie od wielkości samicy, wynosi od 300000 do 900000 sztuk. Bardzo mała kleista ikra o średnicy 0,8-1 mm przyczepia się do wodnych roślin. W temperaturze wody 20°C okres inkubacji ikry wynosi ok. 3 dni. Wylęgające się larwy mają długość 4-5 mm. Mają one na głowie kleiste gruczoły, za pomocą których przyczepiają się do roślin, aż do czasu zresorbowania zawartości woreczka żółtkowego. Zabezpieczone są w ten sposób przed opadnięciem w muliste podłoże. Z chwilą wykształcenia się skrzeli kleiste gruczoły na głowie ulegają zanikowi. Lin rośnie wolno, uzyskując dojrzałość płciową w 3-4 roku życia
Odżywianie lina zmienia się z wiekiem młodociane osobniki zjadają plankton. Pokarmem osobników starszych są małe zwierzęta denne (robaki, ślimaki, larwy owadów, mięczaki), rośliny, a także na pół przegniłe ich części. Lina natomiast można przyzwyczaić do pokarmu lecz nie do każdego. Przyzwyczaja się go poprzez kilkudniowe nęcenie. Najczęściej lina przyzwyczaja się do kukurydzy, pęczaku, ziemniaków, rzadziej do sera i zbóż a robi się to dla tego że ten pokarm nie występuje w naturalnym środowisku. Ciekawostką jest, że w okresie zimy lin nie przyjmuje pokarmu. Zapada w rodzaj śpiączki zimowej i spędza ten okres zagrzebany w mule.

Jak łowić:? Łowienie linów nie jest sprawą prostą. Wymaga cierpliwości i starannych przygotowań. Konieczne jest przede wszystkim odpowiednie zanęcenie łowiska. Trzeba więc na dwa, trzy dni przed łowieniem wyznaczyć sobie stanowisko, najlepiej między gęstą roślinnością. Można stosować ziemniaki ugotowane na sypko i posiekane rosówki. Najlepszą przynętą na liny są rosówki lub czerwone robaki. Na białe robaczki, nawet jeśli zakładamy po kilka na haczyk, kuszą się małe sztuki. Na łowisko trzeba się wybrać bardzo wcześnie rano, najlepiej przed świtem. Liny łowimy najczęściej na wędkę ze spławikiem. Musi on utrzymywać jedynie obciążenie. Przypon wraz z przynętą powinien leżeć na dnie. Na łowisku trzeba zachowywać się cicho. Nawet lekkie uderzenie o burtę łodzi potrafi wypłoszyć liny. Konieczna jest także cierpliwość. Na branie trzeba niekiedy naprawdę długo czekać. Lin bierze w bardzo specyficzny sposób - dosyć długo próbuje przynęty. Wędkarze powiadają, że lin „ssie" robaka. Spławik sygnalizuje to lekkimi drganiami. Następnie kładzie się na wodzie i szybko znika pod powierzchnią.
Powszechne jest przekonanie, że lina nie trzeba zacinać, bo robi to sam. Faktycznie, w chwili brania przynęty lin mocno się zahacza. Jeśli jednak trafimy na większą sztukę i nie wykonamy szybkiego zacięcia, to możemy się pożegnać z rybą. Lina łowi się wśród roślinności, w płytkiej wodzie. Jeżeli zdoła on umknąć w wodorosty, to próby wyciągnięcia go z kryjówki mogą doprowadzić do zerwania żyłki. Dlatego w momencie, gdy spławik zanurza się pod wodę, należy zacinać i starać się przytrzymać rybę. Nie można pozwolić jej na ucieczkę. Przy tej metodzie łowienia stosujemy żyłkę o średnicy 0,18-0,25 mm, haczyki małe, ale mocne, najlepiej kute, z krótkim ramieniem, o rozmiarach 6-9.

Okres połowów lina jest krótki. Dobrze bierze on między 15 maja a 15 czerwca, kiedy szykuje się do tarła, a potem w sierpniu i w początkach września. Najlepiej lin bierze w ciepłe, parne dni. Wtedy można zapolować na lina nawet bez specjalnego przygotowania, gdyż żeruje on także pod powierzchnią wody. Radzę nie zakładać spławika w ogóle, a także nie obciążać wędki. W takim przypadku przynętę umieszczamy 20-30 cm pod powierzchnią wody, w pobliżu pływających liści roślin wodnych, najlepiej grążela. Na liściu opieramy żyłkę, a wędkę przez cały czas trzymamy w ręku. W razie brania, przeczekać należy pierwsze, delikatne drgania szczytówki i dopiero w chwilę potem zacinać.

Pamiętajmy że lin ma wymiar ochronny 25 cm i limit dzienny 4 sztuki. Proponuje wam łowienie wyłącznie dla rozrywki i korzystania z zasady złów i wypuść.

Życzę jak największych okazów!